Dowiedz się, jakie są najczęstsze przyczyny, zwiększające ryzyko wystąpienia alergii u niemowląt. Ta wiedza pozwoli Ci zmniejszyć zagrożenie alergią u Twojego dziecka.
Co znajdziesz w tym artykule:
- 1.1. Czynniki związane z wpływem człowieka na środowisko:
- 2.2. Czynniki środowiskowe , czyli związane z miejscem zamieszkania, przebywania i z charakterystycznymi cechami otoczenia:
- 3.3. Czynniki osobnicze , czyli indywidualne, charakterystyczne dla danego organizmu uwarunkowania wystąpienia chorób alergicznych:
Rozwój alergii u najmłodszych dzieci może zależeć od wielu czynników. Najważniejszym z nich jest obciążenie genetyczne tą chorobą. Co istotne, schorzenia alergiczne wywołują różne, zmienne i nierzadko mylące objawy. Czynniki, które zwiększają ryzyko wystąpienia alergii zostały, zgodnie z obecnym stanem wiedzy na ich temat, zebrane w kilka grup, opisanych poniżej:
1. Czynniki związane z wpływem człowieka na środowisko:
Dieta i styl życia – warunkują ilość i jakość mikroflory jelitowej, a w efekcie mogą mieć wpływ na zmniejszenie lub zwiększenie częstotliwości występowania chorób alergicznych. Niekorzystnym elementem stylu życia zaś jest na przykład, charakterystyczne dla zachodniej cywilizacji, przebywanie głównie w zamkniętych pomieszczeniach. Powietrze w nich jest narażone na występowanie mikroorganizmów, jak roztocza czy pleśń, a to może nasilać alergię. Także wczesne narażenie organizmu (w okresie ciąży i niemowlęctwa) na tzw. bierne palenie zwiększa ryzyko alergii u wrażliwych niemowląt.
Zanieczyszczenia i urbanizacja – udowodniono istnienie powiązania między zanieczyszczeniami środowiska, np. ekspozycją na cząstki spalin samochodowych ze zwiększoną częstotliwością występowania astmy, alergicznego nieżytu nosa lub uczulenia na alergeny wziewne.
Zmiany klimatu – to także jeden z czynników, warunkujących występowanie alergii. Na przykład istnienie efektu tzw. globalnego ocieplenia wiąże się z podwyższonym stężeniem dwutlenku węgla, co przedłuża okres wegetacyjny roślin. To z kolei powoduje przedłużone okresy kwitnienia, tak dotkliwe dla alergików, w czasie których znacząco zwiększają się ilości pyłków w powietrzu.
2. Czynniki środowiskowe , czyli związane z miejscem zamieszkania, przebywania i z charakterystycznymi cechami otoczenia:
Pleśnie – są one częstą przyczyną chorób alergicznych. Ich całkowita eliminacja z otoczenia jest niemożliwa, jednak modyfikacja warunków wewnątrz pomieszczeń stanowi jedną ze skutecznych metod prewencji. Istotne są: prawidłowa wentylacja pomieszczenia, utrzymywanie stałego poziomu wilgotności w budynkach oraz usuwanie ewentualnych nalotów grzybiczych ze ścian.
Roztocza kurzu domowego, sierść, pasożyty odzwierzęce – to patogeny, z którymi obcujemy najczęściej, występujące w naszych domach. Nie da się ich pozbyć całkowicie, można jednak skutecznie zredukować je poprzez regularne odkurzanie, utrzymywanie w czystości tzw. siedlisk kurzu, czyli dywanów, firanek, mebli tapicerowanych. Ważne są także regularne przeglądy zdrowia zwierząt domowych. Z drugiej strony warto pamiętać, że nie należy żyć w zbyt sterylnych warunkach.
Spaliny samochodowe – to znaczący czynnik występowania alergii wziewnych: zamieszkiwanie w pobliżu ruchliwej drogi i autostrady wiąże się z większym prawdopodobieństwem ujawnienia alergii niż u dzieci, których rodziny zasiedlają tereny zielone. Częściej chorują dzieci z miast niż ze wsi.
3. Czynniki osobnicze , czyli indywidualne, charakterystyczne dla danego organizmu uwarunkowania wystąpienia chorób alergicznych:
Geny – skłonność do alergii jest cechą dziedziczoną genetycznie. Ryzyko wystąpienia alergii u dziecka, którego oboje rodzice mają ten sam rodzaj alergii, szacuje się na około 50-80%.
Mikroflora –mikroflora stanowi istotny czynnik warunkujący dobrostan organizmu oraz jego dysfunkcje, takie, jak alergie. Odpowiednio liczna, dobrej jakości mikroflora zmniejsza przepuszczalność błony śluzowej jelit oraz wzmacnia barierę immunologiczną, co ma istotne znaczenie w procesie wykształcania się reakcji alergicznych.
Wiek – alergia pokarmowa występuje najczęściej u najmłodszych dzieci (do 3 lat). Wiąże się to z faktem niedojrzałości anatomicznej i czynnościowej barier ochronnych organizmu, zwłaszcza przewodu pokarmowego. Istotna jest też niedojrzałość u najmłodszych wielu mechanizmów immunologicznych. Uwarunkowania te predysponują dziecięce organizmy do zwiększonej absorpcji alergenów pokarmowych w organizmie.